دکتر آخوندی - استاد حقوق دانشگاه تهران :دکتر سپهوند قاضی بسيار خوب و عالی مقامی بود که در کار قضات کمتر دچار اشتباه می شد. ايشان عضو کميسيون آيين دادرسی کيفری بودودر جلسات کميسيون نظرات برجسته ای را مطرح می کرد که معمولا مورد توجه قرار می گرفت . ايشان همچنين رييس کميسيون آموزش حقوق جزای قوه قضائيه بودو خدمات ارزنده ای را در مدت فعاليت خود ارائه کرد.
دکتر سپهوند در حقوق جزا نظريات و سبک متفاوتی داشت و در اغلب موارد به ويژه درزمينه قتل نظرات جالبی را ارائه می کرد وحرف اول رادر اين زمينه در کشور می زد . من خاطرات زيادی از ايشان دارم که ذکر آنها خالی از لطف نيست . خوب به ياد دارم در قبل از انقلاب يک پرونده کلاهبرداری در کميسيون عرايض مجلس مطرح شده بود که در آن موسسه ای به بهانه اينکه عده ای از افراد را در لندن مشغول به تحصيل کند از آنان مبالغ کلانی پول گرفته بود . ولی آن افراد موفق نشده بودند در دانشگاه های لندن مشغول به تحصيل شوند و به عنوان کلاهبرداری بر عليه آن موسسه شکاين کرده بودند . به همين دليل تعداد زيادی از نمايندگان قصد داشتند، مسوولان اين موسسه را تحت عنوان کلاهبرداری تحت تعقيب قرار دهند. در آن زمان مرحوم دکتر سپهوند به عنوان نماينده دادگستری در مجلس حاضرشد و در مقابل نظر تمامی نمايندگان مقاومت کرد و با استناد به اينکه قرارداد مذکور از لحاظ حقوقی مشمول دامنه جرم کلاهبرداری نمی شود بلکه صرفا يک قرارداد مدنی است که کيفيت اجرای آن مطلوب نبوده حاضر به بازداشت متهمان نشد . ايشان در برابر خواسته غير حقوقی تمامی نمايندگان ايستادو نهايتا قرار منع تعقيب صادر کرد .
خاطره ديگری که از ايشان دارم اين است که زمانی که ايشان از پايان نامه دکترای خود دفاع می کردند به خاطر برخی دلايل از ايشان خواستند تا پايان نامه اصلاح و مجددا تايپ شود ولی مرحوم به من مراجعه کردند و گفتند که هزينه تايپ مجدد پايان نامه را ندارند و من از دانشگاه خواستم هزينه تايپ را خود دانشگاه پرداخت نمايد. در آن زمان ايشان سابقه 30 سال خدمت قضايی داشت اما به قدری سالم بود که از لحاظ مالی تا اين حد در مضيقه بود .
برگرفته از :روزنامه همشهری - 22 خرداد 1385
دکتر نجفی ابرند آبادی - استاد دانشگاه شهيد بهشتی :به صورت کلی حقوق کیفری از سه شاخه آيين دادرسی کيفری ، حقوق کيفری عمومی و حقوق کيفری اختصاصی تشکيل شده است . حقوق کيفری اختصاصی در حقيقت همان حقوق جرایم است که می توان گفت ارزش های مهم واساسی هر جامع در این بخش ا زحقوق کیفری تعریف و موردحمایت قرا رگرفته است (یعنی در حقوق ایران موارد 63 ال 728 قانون مجازات اسلامی وقوانین کیفری متفرقه که با جرم انگاری های جدید ارزش های کیفری جدیدی را ایجاد کرده اند) باین سان تدریس وتحلیل حقوق کیفری اختصاصی از یک سو اشراف بر مبانی و تئوری های حقوق کیفری را می طلبد واز سوی دیگر به تجربه عملی یعنی تجربه قضایی و وکالتی نیاز دارد.
شادروان استاد سپهوند در ارائه و تدریس حقوق کیفری اختصاصی واحد این دو خصیصه بودند یعنی هم بر مبانی حقوق کیفری اشراف وتسلط داشتند وهم تجربه غنی قضایی که در پرتو تصدی و قضاوت دردادگاه های کیفری قضایی که در پرتو تصدی و قضاوت در دادگاه های عالی و دیوان کشور حاصل شده است را به عنوان اندوخته ای با ارزش با خود داشتند. به همین جهت بودکه کلاس های استاد سپهوند برای دانشجویان درس جزای اختصاصی بسیار ملموس و زندهب ود یعنی ایشان در کنار طرح بحث های تئوری و در کنار تشریح مواد قانون مربوط به جرائم ، بلافاصله از اندوخته غنی قضایی خود استفاده کرده و پرونده های مرتبط در این راستا را مطرح می نمودند.
من به سهم خود در جلسات دفاع پایان نامه ونیز اختبار با نکته سنجی وریزبینی حقوقی وقضایی ایشان هم آشنا شدم و انصافا جای اسناد سپهوند را در مجامع حقوقی کشور خالی احساس می کنم. برای پرکردن نسبی این خلاء علمی آن استاد بزرگ پیشهاد می کنم که آن دسته از دانشجویان ایشان که تقریرات درس حقوق کیفری اختصاصی را تهیه کرده اند با تنظیم آنها تحت نظر یکی از اساتید این رشته به زیرو چاپ آراسته نمایند تا دانشجویانی که محضر مستقیم ایشان را درک نکرده اند بتوانند از دیدگاه ها واستدلال های قضایی آن شادروان بهره ببرند.
برگرفته از :روزنامه همشهری - 22 خرداد 1385
دکتر اردبيلی - عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی :آشنایی بنده با مرحوم سپهوند به سال 1363 برمی گردد، هنگامی که ایشان بار دیگر به دانشگاه آمد ودرکلاس درس دوره دکتری حاضر شد وبا علاقه تمام به دنبال آموزش دوباره و کسب علم برآمد یکی از درس هایی که در این دوره تدریس می شد درس جامعه شناسی بودکه تدریس آن بر عهده من بود.
برای من که مربی جوانی بودم حضور مرحوم سپهوند که یک قاضی کارکشته و کارآزموده بود بسیا رچشمگیر بود. بعدها که در مرحله نوشتن پایان نامه دکتری بود به عنوان داور مشاهده کردم با چه دقتی موضوع پایان نامه اش را تحلیل وموشکافی می کند و پایان نامه او حاصل تجارب دغدغه های او از وضعیت جدید دستگاه قضائی بود.
نظریات ایشان را می توان در مجموعه های مذاکرات و آراء هیات عمومی دیوان عالی کشور مشاهده کرد. اودر دانشگاه تفاوتی با سایر دانشجویان داشت و بدون خدم و حشم می آمد ومانند سایرین برخورد می کرد.
همچنان که قاضی خوب و متبحری بود کم کم وارد کا رتدریس در دانشکده های حقوق شد و حتیبرای آموزش قضات به شهرستان های دوردست می رفت.
جزواتی که از آن مرحوم در دروس حقوق جزای اختصاصی باقی مانده نشان ا زدیدگاه های باز علمی و نقادانه ایشان دارد. آنقدر تسلط واشراف بر موضوعات داشت که در کنار مباحث نظری به دلیل ورود به مباحث علمی ا زتجربه های خود هم در درس های کلاسی دریغ نمی کرد.
در آیین دادرسی کیفری به دلیل احاطه بر این مباحث بسیار کارآمد و برجسته بود. از جلسات هیأت عمومی دیوان عالی کشور مشهود است که بر مجموعه قوانین کشور ، احاطه وتسلط کامل داشت و در مقام نقد آراء سایر اساتید برمی آمد. ایشان علاوه براینکه دارای خصائص کامل یک قاضی بود در مجموع تمام خصائص یک استاد حقوق را درخود جمع داشت.
فروتنی وافر ایشان از خصائص بارز او بود. در مسائل حقوقی نظرات خود را بیان می کرد اما هیچ گاه در مقام تکبروغلو نبود. به رغم اینکه تردیدی در نظراتش نداشت اما هیچ گاه هم اصراری بردرستی دیدگاه های خود نداشت.
برگرفته از :روزنامه همشهری - 22 خرداد 1385
دکتر آذربایجانی - عضو هیأت علمی دانشگاه و وکیل دادگستری :من حدود دوسال همسفر وهمکار مرحوم سپهوند در اراتباط با آموزش کارآموزان قضایی دادگستری تهران وقم بودم و در طول این مدت نکات بسیار ارزشمندی را در ایشان مشاهده نمود. استاد سپهوند علی رغم کهولت سن واینکه عارضه ها ی جسمانی مختلفی را تحمل می کردند، با عشق وعلاقه غیرقابل توصیفی هم بر سر کلاس های درس د رتهران حاضر می شدند و هم در دوره هایی را که در قم برگزار می شد، شرکت می کردند.ایشان در مواقعی در طول هفته کلاسهایشان به صورت همزمان با کارهای قضایی در دیوان عالی کشور برگزار می شد. لذا پس لزا فعالیت سنگین قضایی تا ساعت دوازه فورا برای شرکت در کلاس های درس در ساعت دوبعدازظهر عازم قم می شدند. یا اصلا وقت صرف نهار را پیدا نمی کردند. یا در چند دقیقه به صرف نهار پرداخته وبلافاصله تا ساعت 8 شب به تدریس می پرداختند وهمان ساعت دوباره به تهران برمی گشتند. علی رغم عدم نیاز مالی و اینکه هیچگونه تکلیفی برای شرکت دراین کلاسها برعهده ایشان نبود اما آن مرحوم تأکید داشت که تجارب قضایی خود را به کارآموزان قضات در کشور منتقل کند واین امر را تا آخرین روزهای عمرشان با علاقه ادامه داند.
برگرفته از :روزنامه همشهری - 22 خرداد 1385
دکتر نجفی توانا - استاد دانشگاه وعضو هیأت مدیره کانون کلا :مرحوم امیرخان سپهوند از جمله متخصصین عرصه حقوق کیفری کشور بودندکه جوهره اصول علمی ونظری را با عصاره ارزشمند تجربه پراگماتیزم به هم آمیخت. نظرات ایشان در انطباق احکام در مصادیق رفتارهای جنایی ، شاد و بسیار ارزشمند و می توان گفت منحصربه فرد بود.
مرحوم سپهوند از زمانی که متصدی دادگاه کیفری یک بود و به جرایم جنایی از جمله قتل رسیدگی می کرد، نوعی صبغه کنکاش و جستجوگری و آشتی بین نظرات دانشگاهی ومصادیق عملی در دستگاه قضا در خصوص جرایم را داشت و با همین علاقه مندی به تحلیل درمقطع دکترا همت گماشت.
پس از پایان این دوران ، در طول دوران تدریس ایشان و دیدگاه های آن مرحوم نه تنها برای دانشجویان بلکه برا ی اساتیدی که به امر تدریس اشتغال داشتند و فاقد تجربه غنی عملی در کار قضا بودند وهمچنین برای قضاتی که تجربه عملی در کار دادرسی داشته ولی با دیدگاه های علمی آشنایی کامل نداشتند ، بسیار مورد بهره برداری قرار می گرفت. مرحوم سپهوند نمونه یک استاد دانشگاه بود که هم در تئوری وهم در عمل ، حق مطلب راادا کرد. یادش گرامی باد.
برگرفته از :روزنامه همشهری - 22 خرداد 1385
